Nazwę minerałowi nadali starożytni Grecy. Oznacza ona „kolor” (chromos), a czysty pierwiastek jest w istocie srebrzystoszarym, opalizującym metalem o niebieskawym odcieniu. Najważniejsza funkcja chromu w naszym organizmie polega na regulowaniu poziomu cukru we krwi, co zapobiega oraz wspomaga leczenie cukrzycy typu II. Regularnie sprawdzaj ile chromu znajduje się w Twoim organizmie!
Rola chromu w organizmie
Chrom jest minerałem o dwóch obliczach – jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu, ale w zbyt dużych dawkach szkodzi. Nieco uogólniając można powiedzieć, że chrom jako składnik diety, zawarty w naturalnych produktach spożywczych, działa korzystnie, natomiast chrom w formie oparów metalu wykorzystywanego na skalę przemysłową czy stopów, z którymi stały kontakt ma skóra – truje.
Chromowe działania
Chrom spełnia wiele zadań w organizmie. Pobudza aktywność komórek trzustki i w ten sposób wpływa na działanie insuliny, bierze udział w metabolizmie węglowodanów, niektórych białek i tłuszczów, stymuluje przemiany energetyczne, syntezę kwasów tłuszczowych oraz pobudza transport aminokwasów do komórek. Chrom pomaga zapobiegać otyłości, ponieważ ogranicza odkładanie tłuszczu i kontroluje apetyt. Chroni przed miażdżycą, regulując poziom lipidów we krwi oraz wpływa na utrzymanie równowagi pomiędzy poziomem tak zwanego dobrego i złego cholesterolu, obniżając poziom tego drugiego. Stabilizując poziom cukru we krwi, zapobiega cukrzycy typu II i sprawia, że tolerancja na glukozę staje się większa.
Chrom a cukrzyca typu II
Badania prowadzone w Ośrodku Badań nad Żywnością i Żywieniem w Departamencie Rolnictwa w USA wykazały, że na rozwój cukrzycy typu II duży wpływ ma niedobór chromu w diecie. Podczas analiz laboratoryjnych zauważono, że chrom przylega do insuliny i sprawia, że staje się ona wielokrotnie bardziej aktywna podczas metabolizowania glukozy. Chrom zawarty w diecie wspomaga leczenie cukrzycy i zapobiega jej powstawaniu.
Sprzymierzeniec w walce z trądzikiem
Chrom wspomaga leczenie trądziku zarówno od wewnątrz, jak i od zewnątrz. Można, po zasięgnięciu opinii lekarza, przyjmować suplementy, a także – i tu konsultacja medyczna nie jest niezbędna – korzystać z jego dobroczynnych właściwości w postaci maseczek z drożdży lub drożdżowych napojów leczniczych. Drożdże poza tym, że są źródłem chromu, zawierają sporo witamin z grupy B, które skutecznie pomagają w dolegliwościach skóry. Napój drożdżowy przygotowuje się ze świeżych drożdży. Grudkę – około 10 g, zalewamy odrobiną gorącej wody. Następnie uzupełniamy szklankę do połowy ciepłym, chudym mlekiem lub wodą, słodzimy odrobinę do smaku i wypijamy przed śniadaniem.
Czy twe włosy mogą kłamać?
Nie! Wiele dolegliwości i poważnych chorób jest spowodowanych niedoborem minerałów w organizmie. Niekiedy wystarczy zmodyfikować dietę lub rozpocząć odpowiednią suplementację, aby powrócić do zdrowia, nawet bez konieczności leczenia farmakologicznego. Aby przekonać się, czego potrzebuje w danym momencie nasz organizm, nie wystarczy sprawdzić tabelki z objawami chorobowymi niedoboru poszczególnych przypadków. W ten sposób możemy bowiem dojść do paradoksalnego przekonania, że w naszym organizmie nie ma nic i to cud, że jeszcze funkcjonujemy. Najlepiej dowiemy się, jak „wyglądamy” od wewnątrz, jeśli poddamy się badaniu na stężenie minerałów. Jedną z najskuteczniejszych metod prowadzących do tego celu jest analiza pierwiastkowa włosów EHA. Wprawdzie analizę taką można wykonać, biorąc pod uwagę płyny ustrojowe (np. krew) i tkanki, ale może być ona mniej dokładna, ponieważ na wynik badania ma w tym przypadku wpływ aktualna dieta. We włosach znajduje się ponad 30 pierwiastków śladowych. Nie podlegają one procesom metabolicznym, więc pokażą pełny obraz zawartości pierwiastków, na który sobie zapracowaliśmy. Włosy ponadto, dzięki temu, że zewnętrzna ich powłoczka zapobiega i utracie składników, i przedostawaniu się do środka zanieczyszczeń, mają stały skład chemiczny. Pobieranie próbki włosa nie boli – po prostu odcina się ok. 3 cm od nasady, aby stwierdzić, jak kształtowała się zawartość minerałów w organizmie przez ostatnie 2–3 miesiące.
Niedobór
Niedobór chromu występuje rzadko pod warunkiem, że racjonalnie się odżywiamy i nasz organizm prawidłowo wchłania substancje odżywcze, dostarczane mu wraz z pożywieniem lub suplementami. Czyli – zdarza się w istocie dość często. Zbyt małe stężenie chromu jest często skutkiem diety ubogiej w białko zwierzęce. Objawami niedoboru są bóle głowy, drażliwość, nudności, nastroje depresyjne, stany lękowe, zmęczenie, wypadanie włosów, łamliwość paznokci. Do najgroźniejszych skutków braku chromu należą: wzrost stężenia cholesterolu we krwi, bezpłodność, zaburzenia w metabolizmie cukru, prowadzące do cukrzycy oraz zaburzenia w gospodarce białek i lipidów. Skutkiem niedostatecznego przyjmowania chromu może być miażdżyca. Tego typu chorobom można skutecznie zapobiec, stosując odpowiednio przygotowane suplementy diety. Chrom.Point to produkt o wysokim stężeniu chromu, którego zażywanie pomaga w walce z cukrzycą, wspomaga odchudzanie, zapobiega miażdżycy i pozwala utrzymać prawidłowy poziom cholesterolu.
Nadmiar
Przyjmowanie chromu w zbyt dużych dawkach nie jest wskazane. Powoduje to bowiem, podobnie jak w przypadku niedoboru, zaburzenie w metabolizmie cukrów – działaniu insuliny. Kontakt skóry z chromem może skończyć się z kolei podrażnieniami, wysypką czy bolesnymi otarciami. Jeśli wdychamy powietrze zanieczyszczone chromem, może dojść do poważnych podrażnień jamy ustnej, gardła, żołądka, jelit, nerek, a także układu krążenia. Naukowcy zauważyli, że ludzie, którzy podczas pracy mają kontakt z chromem, częściej chorują na nowotwory. Stężenie chromu w powietrzu w miejscach narażonych na jego występowanie jest badane. Podlega ono ścisłym normom, wyznaczonym i kontrolowanym przez odpowiednie instancje Rady Unii Europejskiej.
Czy wiesz, że…
Cukrzyca typu II Są dwa typy cukrzycy. Pierwsza – zwana insulinozależną – atakuje nagle i zwykle ludzi młodych. Na typ II pracujemy sami. Zazwyczaj ujawnia się u ludzi starszych, kiedy jest już dobrze rozwinięta. Na tym polega największe zagrożenie, bowiem im bardziej zaawansowana postać choroby, tym trudniej ją leczyć. Do zespołu objawów cukrzycowych zalicza się zwiększone pragnienie, zwiększone wydalanie moczu, chudnięcie, zmęczenie fizyczne i psychiczne, zaburzenia wzroku, choroby skóry (grzybice, świąd). Aby stwierdzić cukrzycę, należy wykonać badania poziomu glukozy i analizy pozwalające ustalić, z którym typem choroby mamy do czynienia. Na cukrzycę typu II w 80% przypadków zapadają osoby otyłe, w 60% cierpiące na nadciśnienie tętnicze. W leczeniu największe znaczenie ma dieta. Podstawą doboru składników pokarmowych jest następująca zasada: węglowodany dostarczają 50–60% wartości diety, białka 10–20% , tłuszcze 20–30% Ważne jest zadbanie o odpowiedni poziom chromu, który reguluje poziom cukru i pobudza działanie insuliny.
Warto zatem dowiedzieć się, ile chromu znajduje się w naszym organizmie. Sprawdzisz to, poddając się badaniu analizy pierwiastkowej włosa.
Artur Majewski
